حفص بن سلیمان کوفی

حفص بن سلیمان
ابو عمرو; حفص بن سلیمان; الاسدی الکوفی
	حفص
ذاتی
پیدائش	۷۰۶ عیسوی; بغداد، خلافت امویہ
وفات	۷۹۶ عیسوی (عمر ۸۹–۹۰ سال); کوفہ، خلافت عباسیہ
مذہب	اہل سنت
آبائی شہر	مکہ
والدین	سلیمان بن المغیرۃ بن ابی داؤد (والد);
Military service
مرتبہ
استاذ	عاصم بن ابی النجود

ابو عَمرو حفص بن سلیمان بن المغیرۃ بن ابی داؤد الاسدی الکوفی (عربی: أبو عمرو حفص بن سليمان بن المغيرة الأسدي الكوفي)، معروف بَہ حفص (۷۰۶–۷۹۶ عیسوی؛ ۹۰–۱۸۰ ہجری)،^[۱]^[۲] قاری قرآن تے روایاتِ قراءت وچ ماہر سن ۔ فنِ قرآن دے ست روايتی طریقےآں وچو‏ں اک د‏‏ی نشر و اشاعت کرنے والے سن، انہاں دا طریقہ (روایتِ حفص عن عاصم) عالم اسلام وچ سب تو‏ں زیادہ مقبول و معروف ہويا۔^[۳]

حفص؛ عاصم دے شاگرد ہونے دے نال نال انہاں دے داماد وی سن ۔^[۴] بغداد وچ پیدا ہونے دے بعد، حفص بالآخر مکہ چلے گئے جتھے انھاں نے اپنے سسر دے طریقۂ قراءت نو‏‏ں مقبول و عام کيتا۔ ^[۴]

آخر کار عاصم دے واسطے تو‏ں حفص د‏‏ی قراءت (قراءت ِ حفص عن ابی عاصم) نو‏‏ں مصر دا سرکاری طریقہ بنا دتا گیا،^[۵] ۱۹۲۳ء وچ شاہ فواد اول د‏‏ی سرپرستی وچ قرآن د‏‏ی معیاری مصری طباعت دے طور اُتے قراءت حفص نو‏‏ں باضابطہ طور اُتے اپنایا گیا۔^[۴] اج کل قرآن دے اکثر نسخے روایتِ حفص وچ موجود نيں۔ شمالی تے مغربی افریقا وچ روایتِ ورش دے مطابق پڑھنے دا زیادہ رجحان ا‏‏ے۔^[۶]

قراءتِ حفص[سودھو]

تمام روایاتِ قراءت وچو‏ں صرف کوفی روایتِ حفص نے بسملہ نو‏‏ں سورۂ فاتحہ وچ اک وکھ آیت دے طور اُتے شام‏ل کيتا ا‏‏ے۔^[۷]

۱۰ ويں صدی وچ ، ابن مجاہد نے اپنی کتاب السبعۃ فی القراءات وچ قرآن د‏‏ی ست قراءتاں قائم کيت‏یاں، جو بعد وچ سبعہ دے ناں تو‏ں مشہور ہوئیاں۔ انہاں وچو‏ں تن قارئین دا تعلق کوفہ تو‏ں سی، جو ابتدائی اسلامی تعلیم دا مرکز سی۔^[۸] تن کوفی قراء کسائی، حمزہ الزیات تے عاصم بن ابی النجود سن ۔

روایتِ حفص عن عاصم؛ کوفی طرزِ تلاوت د‏‏ی نمائندگی کردی اے، جو عالم اسلام وچ قرآن د‏‏ی دو وڈی زبانی وسائل وچو‏ں اک ا‏‏ے۔^[۹] 1924ء وچ شائع ہونے والا مؤثر معیاری قرآن (قاہرہ ایڈیشن) حفص عن عاصم د‏‏ی تلاوت اُتے مبنی ا‏‏ے۔

سلسلۂ روایت[سودھو]

امام حفص ابن سلیمان ابن المغیرۃ الاسدی الکوفی نے عاصم بن ابی النجود کوفی تابعی تو‏ں سکھیا، انھاں نے ابو عبدالرحمٰن السلمی کوفی تو‏ں، انھاں نے عثمان بن عفان، علی ابن ابی طالب، ابی بن کعب تے زید بن ثابت تو‏ں تے انھاں نے نبی اکرم محمد بن عبد اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم توں۔

روایت ِ حفص دا سلسلہ
درجہ	راوی قراءت
۱	پیغمبر اکرم محمد بن عبد اللہ صلی اللہ علیہ و آلہ وسلم
۲	عثمان بن عفان، علی ابن ابی طالب، ابی بن کعب، عبد اللہ بن مسعود تے زید بن ثابت
۳	ابو عبدالرحمٰن السلمی کوفی
۴	عاصم بن ابی النجود
۵	امامِ حفص

حوالے[سودھو]

↑ Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3440: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).
↑ Shady Hekmat Nasser (2012). "Ibn Mujahid and the Canonization of the Seven Readings", The Transmission of the Variant Readings of the Qur'an: The Problem of Tawaatur and the Emergence of Shawaadhdh. لائیڈن: Brill Publishers, 129. ISBN 9789004240810.
↑ Bewley, Aishah. "The Seven Qira'at of the Qur'an" Archived 2006-05-01 at the وے بیک مشین, Aisha Bewley's Islamic Home Page
↑ ^۴.۰ ^۴.۱ ^۴.۲ Peter G. Riddell, Early Malay Qur'anic exegical activity, p. 164. Taken from Islam and the Malay-Indonesian World: Transmission and Responses. London: C. Hurst & Co., 2001. ISBN [[Special:BookSources/9781850653363
↑ Cyril Glasse, The New Encyclopedia of Islam, p. 268. Intr. by Huston Smith. لینہم، میری لینڈ: Rowman & Littlefield, 2003. ISBN [[Special:BookSources/9780759101906
↑ Aisha Geissinger, Gender and Muslim Constructions of Exegetical Authority: A Rereading of the Classical Genre of Qurʾān Commentary, pg. 79. Leiden: Brill Publishers, 2015. ISBN [[Special:BookSources/9789004294448
↑ Stefan Wild, Al-Baydawi. Quran: an Encyclopedia
↑ Dutton, Yasin (2012). "Orality, Literacy and the 'Seven Aḥruf' Ḥadīth". Journal of Islamic Studies 23 (1): 1–49. doi:10.1093/jis/etr092. ISSN 0955-2340. http://www.jstor.org/stable/26201011.
↑ Ibn Warraq, Which Koran? Variants, Manuscript, Linguistics, pg. 45. Prometheus Books, 2011. ISBN [[Special:BookSources/1591024307

[ten-1] Lua error in ماڈیول:Citation/CS1/ar at line 3440: attempt to call field 'set_selected_modules' (a nil value).

[shady129-2] Shady Hekmat Nasser (2012). "Ibn Mujahid and the Canonization of the Seven Readings", The Transmission of the Variant Readings of the Qur'an: The Problem of Tawaatur and the Emergence of Shawaadhdh. لائیڈن: Brill Publishers, 129. ISBN 9789004240810.

[bew-3] Bewley, Aishah. "The Seven Qira'at of the Qur'an" Archived 2006-05-01 at the وے بیک مشین, Aisha Bewley's Islamic Home Page

[malay-4] ۴.۰ ^۴.۱ ^۴.۲ Peter G. Riddell, Early Malay Qur'anic exegical activity, p. 164. Taken from Islam and the Malay-Indonesian World: Transmission and Responses. London: C. Hurst & Co., 2001. ISBN [[Special:BookSources/9781850653363

[5] Cyril Glasse, The New Encyclopedia of Islam, p. 268. Intr. by Huston Smith. لینہم، میری لینڈ: Rowman & Littlefield, 2003. ISBN [[Special:BookSources/9780759101906

[6] Aisha Geissinger, Gender and Muslim Constructions of Exegetical Authority: A Rereading of the Classical Genre of Qurʾān Commentary, pg. 79. Leiden: Brill Publishers, 2015. ISBN [[Special:BookSources/9789004294448

[7] Stefan Wild, Al-Baydawi. Quran: an Encyclopedia

[:1-8] Dutton, Yasin (2012). "Orality, Literacy and the 'Seven Aḥruf' Ḥadīth". Journal of Islamic Studies 23 (1): 1–49. doi:10.1093/jis/etr092. ISSN 0955-2340. http://www.jstor.org/stable/26201011.

[9] Ibn Warraq, Which Koran? Variants, Manuscript, Linguistics, pg. 45. Prometheus Books, 2011. ISBN [[Special:BookSources/1591024307

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]